Słońce w Lwie

Indubala. Planety w znakach. (Tradycja indyjska)

Lew to stały, pozytywny znak, symbolizowany przez lwa. Stąd możemy wywnioskować, że człowiek urodzony ze Słońcem w Lwie jest aktywny, biegły w wielu sprawach, aspirujący do sukcesu i eksponowanej pozycji. Czasami tacy ludzie mają przesadnie wysokie mniemanie o sobie. Są silni, ale nie nietaktowni. Czasem ich wola zmusza ich umysł do nieugiętego podążania za pragnieniem lub decyzją, by coś zrobić. Uwarunkowane jest to miejscem zamieszkania.

Mają szczere serce i chętnie biorą udział w działalności humanitarnej, filantropijnej. Mają zdolności organizatorskie; dzięki umiejętności inspirowania innych, stają się dobrymi liderami.

Cieszą się lepszym zdrowiem niż większość ludzi. Lubią odwiedzać góry i lasy, spędzać czas na osobności. Zazwyczaj są autentycznie uduchowieni i cenią uroczyste rytuały.

Mogą stać się szorstcy, jeśli ich dążenie do siły i władzy stanie się przerośnięte. Mają niezależny, nieco uparty charakter i często są ludźmi o charyzmatycznym usposobieniu.

Są otwarci i szczerzy, wspaniałomyślni, posiadają niezłą intuicję i są pomysłowi; zachowują się z godnością. Słońce reprezentuje wygląd zewnętrzny człowieka i zewnętrzne cechy jego zachowania.

Kiedy Słońce znajduje się w Lwie, zajmuje swój własny znak, a zatem jest w pełni sił. Dlatego tacy ludzie mogą być atrakcyjni zewnętrznie, mieć czarujące maniery, dużą witalność i marzycielski umysł.

Posiadanie Słońca w znaku Lwa to szczęście, ponieważ wskazuje to na pomoc ze strony ojca, rządu i Boga, jeśli inne wskazania w kosmogramie są z tym zbieżne. Zdarza się jednak, że człowiek ze Słońcem w Lwie może stać się nadmiernie egoistyczny, zbyt wymagający, a życie z nim nie będzie należało do najłatwiejszych.

Jeśli traktuje się takich ludzi z szacunkiem, odwdzięczą się wspaniałomyślnością.

Paweł Globa. Planety w znakach Zodiaku

23 lipca Słońce wkracza do zodiakalnego znaku Lwa. Przechodzimy tu do drugiej strefy horoskopu – Strefy "Stabilności", ukształtowania, gdzie cechy wszystkich czterech znaków znajdujących się w tej strefie – Lwa, Panny, Wagi i Skorpiona – przejawiają się w zrównoważonej formie. Trafiamy tu do żywiołu Ognia, w jego najsilniejszym i najjaskrawszym przejawie. Głównym władcą Lwa jest Słońce, centralne światło systemu astrologicznego.

Żywioł Ognia w Lwie jest stabilny, a ludzie urodzeni pod znakiem Lwa są obdarzeni zdolnością do władania i zarządzania, przejawiając najlepsze i najwyższe cechy. Lwem był Aleksander Macedoński, wielki zdobywca i władca świata, Juliusz Cezar, Hannibal, Napoleon.

Zazwyczaj Lwy nie podejmują aktywnych działań, by osiągnąć funkcje władzy, ponieważ, z reguły, funkcje te są im dane od samego początku. Lwy to główni władcy tego świata.

Dlatego wysoko rozwinięte Lwy nigdy nie pchają się do przodu, nigdy nie rozpychają się łokciami, zawsze czują się w centrum wydarzeń, zawsze podświadomie mają tendencję do wyróżniania się, pokazywania swojego "Ja" i, w najlepszym wypadku, przejawiania się twórczo. Rozpowszechniają wokół siebie słoneczny blask i zazwyczaj działają przez pośredników, pomocników i ludzi, których przyciąga ich słoneczność.

Lwy to już nie wojownicy, jak Barany, to już władcy, królowie, rządzący. Dlatego wśród Lwów znajdujemy wielu bardzo poważnych i znanych przywódców. Większość Lwów jest bardzo utalentowana i zdolna do twórczości, ponieważ jest to bardzo kreatywny znak. Lwy, jeśli osiągają wysoką pozycję, w najlepszym razie potrafią być wspaniałomyślne i szczere, a swoimi najlepszymi cechami hojnie obdarowują wszystkich, którzy się z nimi stykają. Znajduje to odzwierciedlenie w horoskopie zawodowym.

W najlepszym wariancie chciwość nie jest Lwom właściwa; nawet jeśli kradną, to się z kimś dzielą. Wśród artystów-Lwów – Tycjan, aktorzy – Lwy to Marlon Brando, w naszym kinie – Oleg Tabakow, to już doprawdy człowiek pozy, którego śmiech zaraża otoczenie, a z drugiej strony potrafi natychmiast uronić łzę i wycisnąć ją z innych. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.

Magnat J. Ford – również Lew. Wśród "możnych tego świata" znajdujemy Talleyranda, który potajemnie rządził za czasów Napoleona. U wysoko rozwiniętych Lwów znajdujemy taką cechę jak szlachetność, nigdy nie dobijają powalonego wroga. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.

Ogólnie Lwy zawsze dążą do wielkich osiągnięć, ale swoich dążeń jawnie nie pokazują, jakby wstydziły się danego im od początku pociągu do władzy. Chociaż w zakamarkach duszy bywają bardzo próżne i dumne, ta próżność i pycha wydostaje się na zewnątrz tylko u niższych Lwów. Wpływ na to mają aktywne cechy charakteru.

W najgorszym przypadku cechy te sięgają manii wielkości. Tak więc, na najwyższym poziomie Lew to szlachetna osobowość, a na najniższym – próżny, urażony, zawistny człowiek. Mówiąc obrazowo, w wysokim Lwie – najlepsze cechy lwa, króla zwierząt, a u niskiego Lwa – najgorsze kocie cechy. Wiele zależy tu od miejsca zamieszkania.

Niski Lew to "obdarty kocur". Lwy bardzo cierpią, gdy się ich nie zauważa, ponieważ okazywanie im uwagi jest podstawowym tłem ich odżywiania; żywią się uwielbieniem płynącym z ich otoczenia. Kwestia ta zależy od aktywnych cech charakteru.

Ale jeśli się ich nie zauważa, u niższych Lwów rodzi to często żądzę zemsty. Nawiasem mówiąc, niskie Lwy biorą na pochlebstwa, łatwo je uwieść, oszukać. Lwy zawsze pragną wielkich dokonań, to bardzo szerokie, hojne dusze.

Jeśli życie nie daje im możliwości przejawienia swoich zdolności twórczych i szerokiej duszy, rozwija się u nich kompleks niższości. Typowe Lwy mają doskonałe, krzepkie zdrowie, to postawni ludzie, o dużych, wyrazistych rysach twarzy i sylwetce, od której bije poczucie znaczenia. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.

Lwy posiadają bardzo potężny szkielet energetyczny, bardzo mocną energetykę, dlatego wśród praktykujących bioenergoterapeutów (ekstrasensów) również znajdujemy bardzo wiele Lwów. Twórczość Lwów zawsze wyróżnia się jaskrawością, przepychem i pewną bujnością twórczych przejawów. Jeśli mówić o kraju Lwa, to jest to Hiszpania.

Problemy Lwa – to tłumienie w sobie niższych cech Słońca, na przykład próżności, oraz zarządzanie wewnętrzną energetyką.

Rzecz w tym, że Lwy mają bardzo potężną energetykę i wywierają dosłownie magiczny wpływ. W kształtowanie znaku Lwa wnosi swoje wibracje planeta Pluton, i możecie sobie wyobrazić, jak plutoniczne cechy mogą wcielać się w człowieku spod znaku Lwa.

Dlatego Lew musi bardzo subtelnie pracować z energetyką, bardzo subtelnie wprowadzać w życie swoje idee poprzez swoje otoczenie. Inny ważny problem – to iluzoryczność percepcji. Już mówiono, że Lwy łatwo poddają się pochlebstwom. Gdzieś głęboko w podświadomości (w Lwie Neptun znajduje się w znaku upadku) Lwów czasami zalega mgła, to, co Hindusi nazywają "mają", dlatego pozbycie się tej podświadomej mgły i uformowanie w swoim świecie wewnętrznym wyraźnej struktury to również bardzo ważne i znaczące zadanie dla Lwa.

Het Monster. Planety w znakach Zodiaku

Lew, jak przystało na króla, jest szlachetny, dumny i hojny. To natura namiętna, emocjonalna, energiczna, o ile, oczywiście, Słońce lub Saturn w horoskopie nie są uszkodzone. Królewskość jest mu dana z natury. Pieniądze wydaje, nie licząc się z nimi: są dla niego jedynie marnym środkiem do obcowania z pięknem (na przykład do nabywania obrazów lub książek). Jego sukces to gwarancja szczęścia jego otoczenia, z którym hojnie się dzieli. Wpływ na to ma miejsce zamieszkania i horoskop zawodowy.

Ludziom, którzy coś dla niego robią, pomaga odkryć w sobie najlepsze strony. Życie przeciętnego człowieka jest dla niego niemożliwe. I zazwyczaj osiąga znaczący wpływ, jeśli Saturn w jego horoskopie nie wywiera zbyt negatywnego wpływu. Jeśli zaś okoliczności układają się nie po jego myśli, mogą pojawić się u niego kompleksy, a później także dolegliwości fizyczne.

Lew nie bywa małostkowy ani mściwy. Lubi być w centrum uwagi, jest nieco teatralny. Przyjaciele nie mogą długo się z nim nie widywać. Jego radość życia jest zaraźliwa. Zresztą, Lew kocha głównie tylko samego siebie. Poświęcenie się w całości partnerowi jest dla niego nie do pomyślenia, ponieważ wydaje mu się to "zejściem z piedestału". Dlatego, o dziwo, czuje się zaintrygowany i oczarowany tymi, którzy od pierwszej chwili nie wykazują oznak uwielbienia i czci. Kwestia ta uwarunkowana jest horoskopem partnerskim, dopasowaniem oraz aktywnymi cechami charakteru.

Dla równowagi duchowej Lew musi być piękny, zdumiewający, nieprzeciętny. To urodzony przywódca, odczuwający potrzebę aktywności fizycznej i umysłowej.

Jednak nie powinien się "forsować": kiedy Lew w młodości zbyt gorliwie zajmuje się sportem lub nauką, po czterdziestce zaczynają się u niego choroby i problemy, chociaż wcześniej cieszył się godnym pozazdroszczenia zdrowiem.

Jego układ współczulny jest bardzo wrażliwy: szok emocjonalny może zarówno wywołać u niego chorobę, jak i ją uleczyć. Przy problemach sercowych (fizycznych lub emocjonalnych) wskazane są preparaty homeopatyczne z arniki, a także głóg.

Z pierwiastków wskazana jest magnezja, homeopatyczna lub naturalna. Dla kości i kręgosłupa wskazana jest również siarka. Z owoców – cytrusy. Gorące kąpiele z tymiankiem i rozmarynem (1 filiżanka kawy na wannę).

Słońce jest pożyteczne, ale bez przegrzewania się. Wskazane są narty górskie i wodne.

Awessałom Podwodnyj. Planety w znakach Zodiaku

Lew. Lew naturalny. Charakterystyczne dla całej strefy formowania (guna tamas) jest uświadomienie sobie przez znak swojego żywiołu, pewna duma i odpowiedzialność za niego. Tutaj żywioły znajdują swój najbardziej konsekwentny wyraz.

Człowiek Lwa. W odróżnieniu od Barana, Lew (krzyż stały) włada stabilnym przepływem energetycznym i jest świadomy swojej (a właściwie jego) siły, energii i władzy nad ludźmi oraz okolicznościami.

Jeśli Baran jest żywiołowym entuzjastą, to Lew niższej oktawy to władca, dyktator, a wyższej – świadomy i odpowiedzialny wykonawca woli przepływu. Oczywiście, zarówno niski Baran, jak i niski Lew są marionetkami swoich przepływów, ale przepływy obchodzą się z nimi inaczej.

Jeśli nieposłusznego (a często i posłusznego) krnąbrnego Barana egregor nierzadko pozbawia siły (tzn. przepływ jest odłączany), to w przypadku Lwa jest to już środek ostateczny. Nieposłusznego Lwa przepływ karze zmianą charakteru, okoliczności życiowych i przeszkód, które stają się coraz cięższe, ale przepływ mimo wszystko długo nie jest odłączany.

Lew niższej oktawy jest świadomy swojej siły i wykorzystuje ją w celach egoistycznych. Im niższy poziom ewolucyjny Lwa, tym bardziej nadęte jest jego ego, czasem do tego stopnia, że chciałoby się go pokazywać w zoo. Jednocześnie ogólna szlachetność żywiołu ognia przejawia się i w niższej oktawie Lwa. Nie będzie on z sadystyczną przyjemnością męczył swojej ofiary (zabije ją jednym potężnym ciosem); często (szczególnie jeśli mu się pochlebi) pojawiają się u niego pewne parodie wyższych przejawów, swoista (na swoim poziomie) wspaniałomyślność itp.

Duży problem Lwa związany jest z jego przepływem energetycznym. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.

Chociaż jest on stały, nie ma tej ogłuszającej siły, która przejawia się w okresach wzlotu u Barana, dlatego Lew potrzebuje zewnętrznej oceny siebie jako przewodnika przepływu. Baran jest ponad tym: dla niego ważne jest, by przepływ dotarł, a jaka jest jego, Barana, rola, nie jest dla niego tak istotne; Baran zatem niesie ideę, a Lew – siebie w idei.

Ta ostatnia okoliczność czyni Lwa niezwykle wrażliwym; zaczyna on zależeć od cudzej oceny jego osobowości; ale za to daje mu pewną możliwość świadomego zarządzania przepływem, co czyni go bardziej elastycznym niż Baran (który w niższej oktawie jest całkowicie podporządkowany przepływowi) i bardziej uważnym na otoczenie.

Z drugiej strony, Lew (krzyż stały) jest znacznie bardziej uparty niż Baran, jeśli brać pod uwagę jego zachowanie w długim okresie. Uświadomiwszy sobie (na miarę swojego rozumienia) swój przepływ energetyczny, swoją ideę energetyczną, tj. kierunek działalności, przywiązuje się do niej na śmierć i życie; Baran zaś regularnie jest pozbawiany przepływu i w depresji (znak kardynalny) łatwo może zmienić jeden przepływ na inny, zmienić rodzaj działalności, a przede wszystkim swoją ideę energetyczną. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.

Lew to urodzony lider. Za pomocą swojego stałego przepływu energetycznego niezawodnie utrzymuje grupę swoich zwolenników, uczniów lub niewolników w posłuszeństwie i, otrzymując od nich określoną dawkę podziwu, uwielbienia, zachwytu i posłuszeństwa, staje się szczęśliwy i zachowuje się całkiem szlachetnie, a nawet czasami po rycersku. Jeśli zaś sytuacja się komplikuje i wymyka spod kontroli Lwa, próbuje on wzmocnić nacisk (na początek wydaje groźny ryk), i wtedy humanitaryzm, i tak już obecny w ograniczonej ilości (dopóki mowa o niższej i średniej oktawie Lwa), znika bez śladu, pojawia się zwykły dumny wygląd i przechodzi w jakościowo inny stan.

Bo o ile dla Barana utrata przepływu energetycznego, depresja, jest w pewnym sensie stanem naturalnym (choć mało przyjemnym), to dla Lwa, zaprojektowanego do życia w przepływie energetycznym, utrata tegoż jest równoznaczna z katastrofą, to śmierć za życia (właśnie dlatego Lew bywa tak bezlitosny w walce o kanał energetyczny). Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.

Ponowne włączenie do przepływu energetycznego jest dla Lwa w zasadzie możliwe, ale daleko nie od razu, z dużym trudem, a co najważniejsze, będzie to już nie ten sam, co poprzednio, ale złamany Lew, z dużą blizną na psychice na całe pozostałe życie.

Egoizm Lwa bardzo różni się od egoizmu Barana. Jeśli Baran (będąc w przepływie) nie widzi absolutnie nic, to Lew nie widzi nic oprócz przepływu, i tu jest duża różnica.

Baran to instynktowny, żywiołowy egoista – trzeba go przyjąć ze wszystkim, co przez niego idzie, albo odrzucić. Lew zaś świadomie uważa, że cały świat powinien podporządkować się jego idei energetycznej, a kto nie chce, ten głupiec lub wróg, i tym gorzej dla niego – i nie jest to żywiołowe odczucie, lecz postawa życiowa, którą Lwu bardzo trudno jest złagodzić (nie mówiąc już o: zrewidowaniu).

Lew krytykę wprawdzie słyszy, ale nijak na nią nie reaguje, w odróżnieniu od Barana, który nie słyszy jej wcale.

Rządy Słońca dają Lwu poczucie, że jego osobista wola jest bezpośrednio wolą Bożą; stąd jego fantastyczna pewność siebie, wbrew wszelkim faktom i okolicznościom: przyznanie się do błędu oznacza dla Lwa zwątpienie w Jego nieomylność lub nawet istnienie.

W rzeczywistości jednak Słońce uosabia nie Absolut, lecz prowadzący człowieka w danym momencie egregor, a dominacja Słońca w Lwie oznacza, że Lew transmituje określony, imperatywny dla człowieka program działań, subiektywnie przeżywany jako odpowiedni impuls woli osobistej. Lew zatem musi rozgryźć, gdzie działa jego wyższy karmiczny egregor, gdzie bieżący egregor, a gdzie wola jego własnego niższego "ja" – zadanie, jak widać, niełatwe, zwłaszcza jeśli ma mało planet w znakach wody, a Lew włada domem dziennym.

Wygnanie Urana ogranicza oryginalność Lwa, sprowadzając ją do ukrytych form. Lew jest jednak praktykiem, a do tego liderem, musi dostosowywać się do rzeczywistości i, nawiasem mówiąc, do poziomu zwolenników.

Jednocześnie prawem wszystkich przepływów ze świata subtelnego jest twórczość, a w szczególności oryginalność i nowość, do czego Lew instynktownie dąży i co mu w ostatecznym rozrachunku często tak słabo wychodzi.

Wygnanie planet wyższych jest bardzo trudne do przepracowania. Wygnanie Saturna daje Lwu pewne wewnętrzne okrucieństwo, a przy uszkodzeniu – zaciętość. Saturn (wewnętrznie) fiksuje Lwa na jego przepływie energetycznym, idei, z jednej strony nadając mu stabilność, a z drugiej – pozbawiając plastyczności. Wpływ na to ma miejsce zamieszkania.

W rezultacie Lew, zderzając się z rzeczywistością, doznaje istotnych urazów od pozostałych znaków zodiaku (którymi w swojej niższej oktawie gardzi): Skorpion go boleśnie kąsa, Byk depcze, Wodnik niespodziewanie zwala z nóg itd. Te urazy to właśnie lekcja Saturna, która kieruje Lwa w stronę przemyślenia siebie, swojej idei i otaczającego świata.

Przy dobrym przepracowaniu (co w tym przypadku rzadko zdarza się przed 40. rokiem życia, tj. opozycją tranzytującego Urana do Urana urodzeniowego) Lew uświadamia sobie swoją wolę jako załamanie woli prowadzącego go egregora i znajduje swoje miejsce w świecie. Jednak Lwu z jego okrucieństwem, zarozumialstwem i świadomym samouwielbieniem bardzo trudno jest przyswoić zasady skromności i pokory przed wyższą kosmiczną wolą. Uwarunkowane jest to horoskopem partnerskim.

Za to jeśli mu się to uda, staje się on prawdziwym generałem ducha, praktycznym duchowym wodzem. Jeśli zaś lekcje Saturna przechodzą bokiem, Lew albo zostaje pozbawiony przepływu i (na wieki, tj. do następnego wcielenia) trafia do królestwa niższej oktawy Saturna (brak energii, depresja i głucha rozpacz), albo krystalizuje się, trafiając do martwego przepływu sztywnego egregora, i staje się dyktatorem takiego czy innego pokroju, mającym określoną władzę nad ludźmi i okolicznościami, a całkowicie pozbawionym wolnej woli i twórczości. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.

Egzaltacja Plutona w Lwie symbolizuje zasadę najwyższej praktycznej władzy Lwa w dynamice rozwoju świata. Przeciętnemu Lwu ta pozycja Plutona daje żądzę konkretnej, praktycznej władzy nad światem w celu jego przebudowy od góry do dołu (w takim zakresie, jaki jest dostępny rozumieniu danego Lwa) zgodnie z ideą, którą transmituje.

Tak więc, wysoki Lew – to praktyczny władca świata, realizujący zarówno zarządzanie, jak i wszystkie, nawet najgłębsze rodzaje jego przebudowy i transformacji, zgodnie z zadaniami rozwoju ewolucyjnego.

W formie nieprzepracowanej egzaltacja Plutona daje Lwu fałszywe poczucie przenikania do cudzej duszy i kompleks praktycznej władzy (tj. władzy nad światem zewnętrznym). Jeśli praktycznej władzy nie ma, to bardzo się jej pragnie, a jeśli jest, to jej rozmiary w świadomości Lwa są mocno przesadzone.

Trudno mu uwierzyć, że władza administracyjna i realna władza sprawcza to nie to samo. Upadek Merkurego symbolizuje nie głupotę Lwa, lecz jego pogardę dla jałowych dywagacji, prowadzonych poza przepływem energetycznym.

Przepływ energetyczny ma swoją logikę, którą narzuca Lwu i którą Lew instynktownie (i słusznie) czuje; nie można jej zastąpić zwykłą ludzką, merkuryczną logiką. Niemniej jednak śledzenie rozumem swoich działań jest konieczne dla wszystkich znaków, w tym i dla Lwa, a on przy słabym przepracowaniu i w młodości jest skłonny polegać nie na umyśle i nawet nie na intuicji, ale raczej na swoim porywie, czyli przepływie energetycznym, który w oderwaniu od rzeczywistości może go ponieść bardzo daleko.

Poza tym upadek Merkurego sprawia Lwu trudności w czysto mentalno-informacyjnym kontakcie ze światem: informacji bez komponentu energetycznego nie przyswaja, a sam przy kontaktach często zbyt mocno naciska; za stołem pokojowych negocjacji czuje się nie na miejscu.

Przy starannym przepracowaniu problemu merkurycznego (co jest bardzo trudne) Lew zyskuje możliwość subtelnego mentalnego zarządzania swoim przepływem i opanowuje syntezę planu mentalnego i energetycznego; przy ignorowaniu go – słabe postrzeganie nieenergetycznej (często mentalnej) informacji i kontaktów oraz niemądre zachowanie.

Sytuacja Lwa jest postrzegana przez uczestników jako imperatywna, posiadająca silną presję energetyczną i wymagająca energicznych, praktycznych działań. W wariancie harmonijnym może to być (wariant słoneczny) entuzjastyczne fetowanie przez publiczność swojego ulubieńca na scenie. Zależy to od miejsca zamieszkania.

Tutaj przepływ energetyczny skupia się na artyście i od niego rozprasza się ku zachwyconym fanom, a od nich do niego płynie strumień zwrotny; widzowie zaś, mdlejąc od przepływu, który subiektywnie przeżywają jako uczucie miłości i podziwu, praktycznie wyrażają siebie w aplauzie, owacjach, dążeniu do zdobycia części garderoby lub samochodu swojego idola, a w wyjątkowych przypadkach w ekstazie rozrywają go na drobne kawałki.

Inny klasyczny (plutoniczny) wariant sytuacji Lwa – to pole bitwy z punktu widzenia generała, który kieruje starciem: rozstawia pułki, inspiruje żołnierzy, określa kolejność wprowadzania do boju jednostek, próbując przewidzieć działania przeciwnika itd. Tutaj ludzie są postrzegani jako pionki i panuje logika oraz etyka mrocznego przepływu energetycznego, którą charakteryzuje znany aforyzm "na wojnie jak na wojnie".

Mieszany słoneczno-plutoniczny wariant sytuacji Lwa niższej oktawy – to dyktatura opierająca się na sile oręża, a w skali globalnej jeszcze się nie objawiła; będzie to duchowe odrodzenie ludzkości z elementami obrazu Sądu Ostatecznego.

Słońce w znaku zawsze czyni program tego znaku napiętym, a jako władca – podwójnie. Słoneczny Lew ma do czynienia ze sztywnymi przepływami energetycznymi, które mają dużą władzę nad światem zewnętrznym (i nad samym Lwem) i dlatego wymagają bardzo precyzyjnych działań; cena błędu jest wysoka i w widoczny sposób materialna. Kwestia ta zależy od horoskopu zawodowego.

Słońce podkreśla cechy przywódcze Lwa i poczucie boskiego pochodzenia jego osobistej woli. W pewnym stopniu tak jest; jednak mając takie poczucie, bardzo trudno jest dopuścić istnienie wpływu na tę boską wolę własnych niższych programów podświadomości; jeszcze trudniej Lwu, nieobdarzonemu (z wyjątkiem typu najwyższego) szczególną empatią i zdolnościami psychologicznymi, a także skłonnością do autoanalizy i introspekcji, rozeznać się w swojej podświadomości i oddzielić programy wyższe od niższych – wydaje mu się, że to wszystko jest nieistotne i trzeba zajmować się sprawami (w jego rozumieniu), tj. światem zewnętrznym.

Niemniej jednak podświadomość bierze górę, i jeśli słoneczny Lew nie przeprowadza regularnej kampanii asenizacyjnej w swojej duszy, stopniowo degraduje się i, niezauważalnie dla samego siebie, dochodzi u niego do zmiany prowadzącego egregora na bardziej skrystalizowany i prymitywny.

Lew staje się grubiańskim despotą i traci związek z rzeczywistością oraz pierwotną ideą.

Francis Sakoyan. Planety w znakach Zodiaku

Jeśli Słońce w horoskopie człowieka znajduje się w Lwie, to ten człowiek jest wcieleniem samoświadomości. Lwy zawsze są na tronie, nawet jeśli pracują jako szewcy. Zawsze czują się w centrum uwagi, nawet jeśli w rzeczywistości tak nie jest. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.

Nawet najbardziej nieśmiali spośród nich uważają, że rzekomo robią ogromne wrażenie. Są dumni, silni, spokojni, nawet jeśli odczuwają niepewność.

Wymagają uwagi, wszyscy muszą ich słuchać. Lubią zaszczyty, co czasami kupuje się suto zastawionym stołem. Zawsze hojni, ale o sobie nie zapominają. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.

Ich sprawy toczą się jakby same, do tego stopnia ich pewność siebie hipnotyzuje otoczenie. Zawsze musi być ktoś, kto ich ubóstwia, inaczej pojawia się poczucie własnej nieprzydatności i może rozwinąć się zgorzknienie (choć go nie okazują).

Posiadają niezwykłą pomysłowość, siłę, determinację, królewskość, talent organizacyjny, umiłowanie wolności, dążenie do niezależności. Kwestia ta zależy od horoskopu zawodowego.

Uwiązać Lwa nie można, lepiej nawet nie próbować – będzie dużo hałasu, podporządkowują się tylko z własnej dobrej woli. Ich umiłowanie wolności nie zna granic. Są wyniośli, ale dla nich to naturalne. Codzienne troski są dla nich zbyt przyziemne, ale chętnie odpowiadają za swoje czyny, biorą na siebie odpowiedzialność i wydają rozkazy.

Są hojni, potrafią obronić. Przeceniają siebie, bije od nich niezwykły autorytet, potrafią robić wrażenie, ich słowa i gesty są szerokie, trudno się z nimi spierać, zawsze mają rację, duma przeszkadza im natychmiast zmienić błędne zdanie. Później mogą je zmienić, ale jakby z własnej woli. Odważni, lubią cieszyć się życiem, pracować nie lubią, ale ich lenistwo jest majestatyczne. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.

Mają mocno wyrażoną dumę, urazy wybaczają, ale nie zapominają. Krytyki nie znoszą, ale mają poczucie humoru. W życiu obowiązkowo zajmują wysoką pozycję, przynajmniej raz. Preferują zawody, w których można kierować (mają talent organizacyjny i potrafią zmuszać innych do pracy). Praca związana z drobiazgowym wysiłkiem nie jest dla nich, w przeciwnym razie koniecznie potrzebny jest adiutant. Uwarunkowane jest to horoskopem zawodowym i aktywnymi cechami charakteru.

Na negocjacjach są wspaniałomyślni i hojni, w drobiazgach ustępują. Wobec podwładnych hojni, łatwo awansują, przed przełożonymi nie płaszczą się, traktują ich jak równych sobie, a nawet dają do zrozumienia, że sami są wyżej.

Ambitni, choć wiąże się to nie ze sprawą, ale ze stanowiskiem. Kochają publiczność, lubią błyszczeć i potrafią to robić lepiej niż inni. Miejsca pod słońcem pozbawić ich nie można, w klatce nie usiedzą, przy pierwszej lepszej okazji rzucą się na tego, kto ich tam wsadził. Kwestia ta zależy od horoskopu zawodowego.

Wielkich uprawnień dawać im nie należy, ponieważ obowiązkowo wykorzystają je do końca, lubią podejmować decyzje i nie żałują tego, co zrobili. Ich słabość – to terminy, punktualność, uważają za hańbę pracować jak w zegarku, czyli jak narzędzie techniczne. Mają wielu wrogów. Lubią kazać na siebie czekać.

W miłości szybko się zapalają, od słów szybko przechodzą do czynów, zalecają się płomiennie, ale nie lubią tych, którzy od razu się nie podporządkują, ponieważ w przypadku odmowy cierpi ich duma.

Przy wielkiej namiętności zachowują miłość własną. Bardzo wrażliwi w miłości, jedzeniu, piciu, kochają piękno, blichtr, partner (partnerka) obowiązkowo musi mieć piękny wygląd. W małżeństwie wymagają bezwzględnego posłuszeństwa, nie grzeszą wiernością: rodzina rodziną, a polowanie – polowaniem. Wpływ na to ma horoskop małżeński, dopasowanie partnerskie i miejsce zamieszkania.

Ale niech Bóg broni, jeśli inny drapieżnik wedrze się do rodziny. Dzieci nie rozpieszczają.

Niebezpieczeństwa: przecenianie siebie, poczucie urażonej godności, niezdolność do dostrzeżenia wrogów na czas, próżność, otaczanie się pochlebcami pasożytującymi kosztem Lwa, żądza przyjemności, żądza władzy, nietolerancja, wyniosłość, samouwielbienie. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru, horoskopu partnerskiego i horoskopu dzieci.

Zbyt ufni. Mają mocną budowę ciała, są odporni na choroby, charakterystyczne dla nich są choroby serca. Często te schorzenia oraz choroby krwi wynikają z nadużyć i wpływają na gardło oraz układ wydalniczy.

Jesteście osobą dumną i skrajnie indywidualistyczną, dążycie do bycia wybitną osobowością, przejawiania się na granicy możliwości, zdobycia uznania i wysokiej oceny tego, co robicie. Zależy to od miejsca zamieszkania.

Nieznośna jest dla Was sama myśl o byciu w ostatnim rzędzie, wykonywaniu cudzych poleceń lub byciu zwykłym szeregowym pracownikiem. Musicie odcisnąć piętno swojej osobowości na wszystkim, co robicie, iść przez życie własną drogą, błyszczeć, przejawiać się twórczo i być na mostku kapitańskim.

Wasze marzenia są szeroko zakrojone i nie brakuje Wam determinacji, twardości charakteru, energii i entuzjazmu do realizacji wielkich zamierzeń. Macie także szlachetne, romantyczne serce i zamiłowanie do tego, co dramatyczne, jaskrawe, ekstrawaganckie. Uwarunkowane jest to horoskopem partnerskim i aktywnymi cechami charakteru.

W pełni zgadzacie się z tym, że świat to scena, i skrycie (a może i nie tak skrycie) chcielibyście być wybitnym aktorem, główną postacią sztuki. Potrzebujecie uwielbienia publiczności, owacji, nawet jeśli publiczność składa się z jednej, ale drogiej Wam osoby, która wierzyłaby w Was i Wasze marzenia.

Chociaż na zewnątrz promieniujecie pewnością siebie, w rzeczywistości w dużym stopniu zależycie od wsparcia, miłości i uznania ludzi. Nieznośne jest dla Was, gdy Was się nie zauważa lub nie docenia.

W miłości jesteście hojni sercem i nie boicie się pokazać ukochanej osobie, jak bardzo jest Wam droga. Zależy to od miejsca zamieszkania.

Cenicie magię samego stanu zakochania i wiecie, jak podtrzymywać ten żar w związku. Jesteście oddaną osobą, będziecie bronić tych, których kochacie, i stać za nimi murem – o ile nie obrażą Waszej dumy, nie zdradzą Waszego zaufania. Kwestia ta zależy od horoskopu partnerskiego.

W relacjach z ludźmi lubicie rolę silniejszego i bardzo trudno jest Wam ustępować przywództwa. Idealnie byłoby znaleźć osobę o równie silnej woli jak Wasza, ale taką, która nie dążyłaby do stania nad Wami, bycia Waszym rywalem. Wpływ na to ma horoskop małżeński.

Mocną stroną Waszej osobowości jest wyostrzone zainteresowanie i miłość do życia. To Wasza twórcza energia, gorące i hojne serce. A główna wada polega na tym, że jesteście egocentryczni. Skupieni na wrażeniu, jakie robicie, na własnej twórczej autoekspresji, zapominacie o istnieniu innego, większego świata, który nie kręci się wokół Waszej osoby. Znajduje to odzwierciedlenie w horoskopie partnerskim.