Planety w znakach zodiaku > Słońce w Baranie
Słońce w Baranie
Indubala. Planety w znakach. (Tradycja indyjska)
Słońce znajduje się w pełni sił, czyli jest w egzaltacji, gdy przebywa w znaku Barana. W umyśle lub działaniach danej osoby przejawią się cechy symbolizowane przez Słońce. Słońce reprezentuje głębię i szczerość duszy, udział w uroczystych ceremoniach i obrzędach – na przykład w nabożeństwach świątynnych. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
Słońce symbolizuje wzrok, ponieważ jest źródłem światła dla świata. Osoba ze Słońcem w Baranie może posiadać rozwiniętą intuicję duchową; bądź też może dostrzegać szerokie możliwości poprawy życia ludzi. Słońce symbolizuje również kręgi polityczne.
Osoba taka może zarabiać pieniądze w służbie państwowej, może czuć się liderem, czuć, że jest stworzona do wielkich rzeczy. Słońce symbolizuje także ciało fizyczne. Konkretna realizacja zależy od horoskopu zawodowego.
Osoby te są zwykle przedsiębiorcze w działaniach mających na celu zaspokojenie swoich pragnień, są niezwykle aktywne lub narzucają swoją wolę innym, potrzebują, aby ich cel obejmował jakieś materialne osiągnięcie. Uwarunkowane jest to horoskopem zawodowym.
Baran to znak "ognisty", rządzony przez Marsa, planetę rywalizacji, dlatego osoba ze Słońcem w Baranie jest opisywana jako "nosząca broń". Podkreśla to, że taki człowiek będzie ambitny, będzie dążył do sławy.
Ludzie ci potrafią mówić wyraziście, energicznie, mają wysoką samoocenę. Baran to znak kardynalny (w niektórych tradycjach zwany "ruchliwym"), dlatego tacy ludzie są skłonni do aktywnego, wędrownego trybu życia.
Mają również skłonności filantropijne, humanistyczne. Człowiek ze Słońcem w Baranie jest aktywny, pojętny, podróżuje, znany wielu, bogaty, posiada cechy bojowe, jest silny, ma wyraźnie zaznaczone cechy charakteru, jest impulsywny, drażliwy, posiada cechy pioniera, jego fortuna bywa zmienna.
Mogą to być ludzie raczej o idealistycznym niż materialistycznym usposobieniu. Ich charakter jest ekspresyjny, twardy, są bardzo odważni.
Przecenianie własnych sił prowadzi ich czasami do kłopotów. Mogą cierpieć z powodu przepracowania.
Paweł Globa. Planety w znakach Zodiaku
Słońce wchodzi do znaku Barana 21 marca – to astrologiczny Nowy Rok. Zaratusztrianie świętowali Nowy Rok 21 marca. Było to wielkie święto, przyroda budziła się do życia, Słońce wchodziło do znaku 21 marca i przebywało tam do 21 kwietnia. Mała dygresja: w zodiaku mamy do czynienia z przejawami czterech żywiołów – Ognia, Ziemi, Powietrza i Wody.
Żywioły to subtelna substancja. Żywioł Ognia to nie ogień, który płonie od zapałki. Żywioł Powietrza to nie otaczające nas powietrze, żywioły Ziemi i Wody to nie ich fizyczni imiennicy. Ale wszystkie żywioły są obecne w swoich ziemskich odpowiednikach w postaci subtelnej substancji, kosmicznej wibracji, subtelnego stanu.
Są to w pewnym sensie pojęcia abstrakcyjne, ale z drugiej strony są całkowicie realne, to subtelna struktura, która działa wokół nas.
Wszystkie prace okultystów, wszystkie praktyki duchowe są właśnie związane z subtelnymi żywiołami. Powiedzmy, ludzie pasjonujący się wschodnimi sztukami walki pracują głównie z żywiołem Ognia, podłączają się do tego żywiołu i zdobywają wewnętrzną nieustraszoność, nieludzką odwagę.
Możliwość podłączenia się do tych żywiołów i świadomej pracy z nimi – to właśnie są zdolności magiczne. Dwa z tych żywiołów mają naturę "yang", dwa – "yin".
Ogień i Powietrze – "Yang". Ogień to pierwotny przejaw zasady "yang", a powietrze – wtórny, subtelniejszy w sensie jakościowym przejaw tej zasady.
Ziemia i Woda – "Yin". Ziemia – pierwotny przejaw zasady żeńskiej, a Woda – wtórny. Szerzej o tym będziemy mówić później. Żywioł Ognia przejawia się w człowieku jako pewna "ognistość", porywczość.
Kiedy zobaczycie człowieka, który nie może usiedzieć w miejscu, to człowiek Ognia, szaleje w nim Ogień, on zawsze emanuje energetycznym urokiem. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.
To Baran, Lew, Strzelec. Wewnętrzny urok Ognia, wewnętrzna ekspresja i energia, które przelewają się na otoczenie, wzbudzają sympatię, ci ludzie do siebie przyciągają. Mężczyźni, w których jest dużo Ognia, bardzo podobają się kobietom. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
Nie bez powodu za największych lowelasów uważa się Lwy i Barany. Żywioł Ziemi przejawia się w człowieku jako solidność i stabilność. Jeśli zobaczycie solidnego, mocno stojącego na nogach człowieka, to znaczy, że to człowiek Ziemi.
Czujesz się przy nim jak za kamiennym murem. Tak przejawia się żywioł Ziemi w wyglądzie zewnętrznym i charakterze ludzi. Żywioł Powietrza przejawia się jako mentalna ruchliwość umysłu i intelektu.
Jeśli widzicie człowieka, który ciągle z kimś rozmawia, ciągle gdzieś jeździ, z kimś coś uzgadnia – to Powietrze. To typ dziennikarza, który nie może żyć bez informacji, informacja to jego chleb, nie może żyć bez kontaktów, bez wyrażania tego w słowie.
Żywioł Powietrza reprezentuje nam zasadę kontaktu, komunikacji, zasadę słownego wyrazu. Żywioł Wody reprezentuje emocjonalność człowieka, głębokie emocje. To to, co dzieje się w głębinach naszej podświadomości. To transformująca zasada, kiedy emocje wchodzą w nas, wykonują pracę destrukcyjną lub konstruktywną, a potem wychodzicie na świat w przemienionej postaci.
Niemal całe nasze życie emocjonalne to przejaw żywiołu Wody. Ale wszystkie te żywioły różnie przejawiają się w różnych znakach Zodiaku. Baran to pierwotny poziom żywiołu Ognia – ten pierwszy Ogień, kosmiczny, impulsywny, wybuchający, gdy pojedyncze iskierki rozsypują się na różne strony.
Taki jest pierwotny Ogień, kształtujący w dużej mierze obraz i archetyp Barana. Innym niezwykle ważnym czynnikiem kształtującym znak Barana są wibracje planety Mars.
Typowe Barany to ludzie typu marsowego. Zgodnie z tymi kształtującymi zasadami – Marsem i pierwotnym kosmicznym Ogniem, który ciągle wybucha – u przedstawicieli tego znaku, u Baranów, obserwujemy ich życiowe przejawy.
Barany wyróżniają się skrajną aktywnością. Chyba są najbardziej aktywnymi ludźmi spośród wszystkich znaków Zodiaku. Jesteś Baranem, a aktywność, działanie, energia – wszystko to masz wypisane na twarzy.
Swoje sprawy zaczynacie aktywnie, tak samo je kontynuujecie i, niestety, porzucacie je, nie doprowadzając do końca, ponieważ wiele spraw wymaga wytrwałości i cierpliwości, czego wam – Baranom – brakuje. Za to Barany to wielcy inicjatorzy, pionierzy. Doprowadzanie spraw do końca jest dobre, ale dla Barana ważniejsze jest zacząć, samemu zapłonąć i zapalić otoczenie.
To wasze najwyższe kosmiczne zadanie, po to rodzicie się pod tym znakiem Zodiaku. Barany, podobnie zresztą jak wszystkie cztery pierwsze znaki Zodiaku, w swoim archetypie, w swojej strukturze mają bardzo wiele z dziecka.
Jeśli poobserwować typowe Barany, można zauważyć, że są bardzo bezpośrednie, wręcz po dziecięcemu. Dosłownie piszczą na widok nowej sprawy, nowego znajomego, zaczynają promieniować energią radości i zarażać nią otoczenie.
Chociaż są dobrymi inicjatorami, to kierownicy wychodzą z nich dość kiepscy, tym bardziej, jeśli Baran jest niskiego lub średniego poziomu. Na wysokim poziomie duchowym i intelektualnym mogą być liderami, pociągać za sobą, zapalać energią i entuzjazmem ogromne masy ludzi, wywierając na prowadzonych nawet magiczny wpływ. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.
Przy czym, w swoich działaniach Baran z reguły stawia na siłę, czasem fizyczną, czasem energetyczną. Czasem może stawać na czele jakichś ruchów społecznych, stanąć na czele rewolucyjnie nastawionych grup. Spotyka się wśród nich i polityków, ale to Barany dość wysokiego poziomu, u niskich zaś i średnich wiele subtelnych cech natury tłumi impulsywność.
Wśród wysokich Baranów było wielu polityków, wodzów, działaczy społecznych i cesarzy. Wśród nich widzimy wielu liderów starożytności: Front Walens, Septymiusz Sewer, Galeriusz – to postacie starożytnego Rzymu. W swojej niższej hipostazie, oczywiście, Barany to najbardziej nieokiełznani ludzie, których cechuje prostactwo, takich ludzi nazywa się "brutalami", pod wpływem pierwszego impulsu, nie rozeznawszy się w sytuacji, rzucają się do bójki. Konkretna realizacja zależy od aktywnych cech charakteru.
To najniższy, najbardziej prymitywny przejaw Barana. I jeśli w tramwaju spotkacie awanturującego się człowieka, tak zwanego "tramwajowego chama", który macha rękami, pryskając śliną, wszystkich obraża, to na pewno jest to niski Baran.
Rzecz w tym, że Barany to bardzo porywcze natury i trudno im poradzić sobie ze swoją naturą. Wysokie Barany są zdolne osiągnąć niebywałe szczyty ewolucji duchowej.
Znaczącym Baranem był Napoleon III, ale skończył dość smutno, widocznie pod koniec życia w jego osobowości przejawił się niższy Baran. Baranem był Stołypin, którego wcześniej niezasłużenie krytykowano, a teraz zaczęto traktować poważnie.
Jeszcze przyjdzie ocenić jego zasługi w historii Rosji. Jaskrawym Baranem był N.S. Chruszczow. Kto jeszcze, oprócz tak szczerego Barana, mógł pozwolić sobie na stukanie butem w trybunę ONZ, kto jeszcze mógł tak szczerze wyrażać siebie?
Z muzyków Baranem był M. Musorgski, z malarzy – Van Gogh. Cała jego twórczość jest przeniknięta energią i płomiennością, był bardzo ruchliwym człowiekiem, ciągle podróżował. Tylko taki Baran mógł w porywie namiętności odciąć sobie ucho.
Oczywiście, to patologiczny Baran. Ogromne znaczenie patologii przywiązywał Z. Freud, opracowując swój system, ponieważ właśnie w patologii można dostrzec głębinowe struktury psychiki człowieka, jego podświadomości.
Baranami byli Bach, Stiepan Razin. Z bohaterów literackich typowym Baranem jest Nozdriow. Mroczny, złowieszczy francuski Baran – poeta Charles Baudelaire, sprzeczna natura, mająca od Boga dar poetycki, a od Diabła – Ducha i Duszę, co doprowadziło go do służby Ciemności i satanizmu, w swoich wierszach wysławiał Szatana.
✨ Twoje Słońce to tylko fragment nieba.
Zobacz, jak reszta planet mówi o twojej drodze duszy.
Odkryj pełny kosmogram tutaj
Het Monster. Planety w znakach Zodiaku
Najważniejszy w jego życiu jest dynamizm: potrzebuje motocykla, samochodu, motorówki – czegokolwiek, byle tylko wyprzedzić innych. Jeśli jest intelektualistą – wyścigi idei i przedsięwzięć. Wobec idei jest albo pełen entuzjazmu, albo absolutnie obojętny: nie ma nic pośrodku. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.
Jeśli czegoś pragnie, sprzeciwianie się mu jest bezsensowne, to go tylko rozzłości. Nie przestraszy się konfliktu i pomoże bliźniemu w trudnej chwili, jest zdolny nawet do heroizmu, ale chce, by go za to pochwalono i wynagrodzono. Uwarunkowane jest to kompatybilnością z partnerem.
Baran lubi duże, szeroko zakrojone przedsięwzięcia, działa niezależnie i uparcie. Stara się we wszystkim być pierwszy i nie znosi pozostawania na drugim planie.
Zazwyczaj nie popełnia błędów. Bierze inicjatywę na siebie, gra rolę "dyktatora", nie oszczędzając ani siebie, ani otoczenia. Organizuje ich, pokazując, co i jak należy robić.
Sukcesy w sporcie, technice, kariera wojskowa – szczególnie przy dobrym Marsie. Pieniądze interesują go mniej niż proces odkrywania. Ale lubi wydawać pieniądze, jest gotów "szastać nimi". Puszcza się na finansowe awantury; poniesie klęskę, ale znajduje środki, by zacząć od nowa. Zależy to od horoskopu zawodowego i miasta zamieszkania.
Zapału jednak nie starcza mu na długo: nie lubi monotonii i często zmienia rodzaj działalności. Lubi poczucie zagrożenia, ryzyka. Baran potrafi długo nie poddawać się zmęczeniu, ale zużywa siły nieekonomicznie – i wyczerpawszy je wszystkie, po prostu pada.
Tak samo z chorobą: będzie ją przechodzić na nogach, dopóki ostry atak go nie zwali z nóg. Jeśli zaś będzie ją tłumić, przebije się ona na zewnątrz w postaci gwałtownych skoków temperatury, alergii lub pokrzywki.
Do usuwania toksyn wskazana jest bania, sauna, uprawianie sportu. Przeciwwskazane jest długotrwałe przebywanie na słońcu. Wskazane jest także żelazo homeopatyczne i naturalne.
Z ziół – rozmaryn.
Awessałom Podwodnyj. Planety w znakach Zodiaku
Baran. Władcy Mars i Pluton. Wolicjonalny Baran. Dla całej strefy tworzenia charakterystyczne jest pierwotne, jeszcze surowe odczucie żywiołu jako takiego; tutaj żywioły, by tak rzec, jeszcze siebie nie uświadamiają.
Człowiek Barana. Typowy Baran żyje, realizując się w przepływie energetycznym, od którego się nie odrywa. To jaskrawy pasjonat, prowadzony (energetyczną) ideą, niesłuchający sprzeciwów, ale zarażający swoim przekonaniem.
Idea, którą głosi, zwykle nie obfituje w szczegóły, ale za to jest spójna i praktyczna, łatwo ją uformować w postaci hasła, za którym idą [inni], poddając się urokowi energetycznego przepływu.
Baran posiada magię uroku w stylu bezpośredniej hipnozy; niezbyt wpatrując się w otaczający świat i nie rozróżniając w nim specjalnie szczegółów, tym niemniej doskonale odróżnia ludzi, którzy poddali się jego urokowi, od pozostałych.
Tych ostatnich będzie uważał za swoich wrogów, ale walcząc z nimi, nie jest skłonny zwracać uwagi na ich działania, polegając wyłącznie na sile swojego przepływu (swojej idei) i doskonaląc środki ataku, ale nie obrony. Zwykły Baran jest niewolnikiem swojego przepływu: gdy tylko przepływ słabnie, Baran staje się ospały, pasywny i popada w głęboką depresję.
Jego dawne idee, które inspirowały go i ekscytowały niezwykle, wydają się płaskie i ponure; świat z kolorowego staje się czarno-biały, aromaty i zapachy znikają całkowicie. Na szczęście dla Barana, przepływ rzadko jest zabierany na długo, a kiedy go włączają, Baran znów lśni – starym światłem, a może i nowym: jeśli kanał zmieniono, na przykład zastąpiono ideę, Baran nie będzie żałował przeszłości, jego zasada to: "co z oczu, to z serca", i nową ideę będzie głosił z tym samym zapałem i równie szczerze, ponieważ szczerość, w połączeniu z całkowicie zapominaną przeszłością – to charakterystyczne cechy Barana. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
W stan depresji Baran pogrąża się całkowicie i kategorycznie nie wierzy w możliwość poprawy. Jego rozum, być może, i mówi mu, że przepływ (siły, energia, pewność siebie) wrócą, ponieważ tak zawsze działo się wcześniej, ale uczucia mówią: jeśli dziś pada deszcz, to będzie padał zawsze, a zimą zamieni się w grad.
W tym stanie instynktownie szuka możliwości włączenia się w przepływ i może zgodzić się na wiele, w tym na dość brudne warianty; właśnie w tym stanie potrzebuje opieki i ochrony, inaczej może wpaść pod wpływ, na przykład, Raka lub Koziorożca, którzy, biorąc go "gołymi szczypcami" w chwili depresji, zachowają magiczną władzę i dalej, i będą wykorzystywać silną energię Barana w swoich, bardzo możliwie, wyrachowanych celach.
Pod względem psychologicznym Baran jest prostolinijny, "co w głowie, to na języku". Zdolność Raka, by przemilczeć, a Koziorożca, by spokojnie wymanewrować w gorącej sytuacji, i zdolności manipulacyjne obu są dla Barana absolutnie niezrozumiałe.
Żywioły i sytuacje inne niż ogniste Barana nie ruszają i irytują, wydają się nudne i mdłe, on ich nie postrzega i szczerze stara się je ożywić – na swój sposób, włączając swoją energetykę – i zupełnie nie zauważa, że często przy tym całkowicie je niszczy (wydaje mu się, że nic nie było przed jego włączeniem się w sytuację – i nic nie zostało po – oto jaka różnica, ale on przynajmniej zrobił wszystko, co mógł).
Baran nie jest skłonny do manipulowania ludźmi, potrzebuje władzy nad nimi swojej idei, energii, i w momencie, gdy widzi, że ona nimi zawładnęła, traci do nich zainteresowanie i idzie dalej.
W tym sensie jest szlachetny i bezinteresowny. Okoliczność ta jest w niemałym stopniu związana ze znaną prymitywnością jego życia duchowego, podporządkowanego przepływowi. Jednak w miarę oswajania przepływu oraz różnicowania i uświadamiania sobie swojego życia duchowego, szlachetność i prostolinijność Barana zostają poddane istotnej próbie. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.
Okazuje się, że przepływ można mieć i dla siebie, i że z samym sobą może przy tym nie być nudno. Na szczęście tę pokusę Baran zwykle po pewnym czasie przezwycięża.
Wpływ Marsa jako władcy Barana polega na tym, że Baran ma ułatwiony dostęp do energii marsowej, i jest ona jego naturalną bronią – kiedy trzeba i kiedy nie trzeba.
Baran nieustannie, z uporem godnym lepszej sprawy, bije głową i rogami o różne mury: słomiane, szklane, drewniane, ceglane, granitowe, i jeśli mur rozpada się w drobny mak, w pierwszej sekundzie jest zadowolony, a potem zwraca się ku następnemu; żal przemknie tylko na chwilę (ale za to szczerze), a potem – skok w stronę nowego muru.
Obite rogi odrastają na nowo – do czasu. Wpływ Wenus na wygnaniu na Barana wyraża się w tym, że generalnie (i często nieświadomie) kieruje się on wzniosłymi ideałami, włączając w to piękno, miłość i harmonię. Zależy to od horoskopu małżeńskiego i miasta zamieszkania.
Jednak tylko u rozwiniętego Barana staje się to zauważalne dla otoczenia; jego ogólna szorstkość rozbija w drobny mak kruchy, uszlachetniający wpływ wenusjański, gdy tylko staje się on nieco bliższy i bardziej namacalny niż efemeryczny ideał Dziewicy Maryi dla średniowiecznego rycerza.
Egzaltacja Słońca u rozwiniętego Barana zupełnie nie zmienia jego oblicza. Przestaje on być niewolnikiem swojego przepływu, uświadamia go sobie jako siłę kosmiczną, bada jej naturę i okazuje się być w stanie kierować swoją wolą; znikają lub stają się kontrolowane okresy depresji, które tak naprawdę związane są z niewłaściwym postępowaniem (zarządzaniem przepływem energetycznym).
Przejście roli władcy z Marsa na Słońce, zachodzące w miarę rozwoju Barana, towarzyszy wzrost obserwacyjności i przeniesienie aktywności z marsowej zasady bezpośredniego oddziaływania energetycznego na wyższą słoneczną zasadę bezstronnej uwagi. Wyższa zasada woli (słoneczna zasada) polega na braku jakiegokolwiek oddziaływania, oprócz czystej uwagi: "Ten, kto umie chodzić, nie zostawia śladów" (Tao Te Ching, Laozi). Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
Właściwie wola i inicjatywa sprowadzają się przy tym do wyboru czasu i miejsca, na które kierowana jest uwaga. Jednocześnie wpływ egzaltacji Słońca na nierozwiniętego Barana wyraża się w tym, że czasami udaje mu się nadzwyczajna koncentracja przepływu energetycznego swoją wolą, co przy niedostatecznym przemyśleniu (a to typowe dla średniego Barana) prowadzi do spalenia obiektu приложения energii (w całości lub częściowo, jak przy uszkodzonej koniunkcji Słońca z Marsem).
Upadek Saturna wyraża się u średniego Barana w całkowitym braku chęci podporządkowania się jakiejkolwiek świadomej dyscyplinie i samoograniczeniu, a także w braku nie tyle mądrości, co choćby minimalnej samokontroli w momentach wzmocnienia przepływu energetycznego; w takich chwilach działa zasada "przepływ myśli za mnie".
Za to w okresach depresji wpływ Saturna jest bardzo odczuwalny, i to obok negatywnych momentów, opisanych wyżej, daje Baranowi możliwość przemyślenia siebie i swojego miejsca wśród różnorodnych przepływów energetycznych (które Baran postrzega jako chyże rumaki) i odrobinę posunąć się na drodze duchowego wzrostu.
Ogólnie trzeba zauważyć, że Saturn – planeta cicha i lubi działać na niskiej energetyce, a i mądrość – rzecz subtelna i na silnej i surowej energetyce Barana nie jest słyszalna. Za to w okresach depresji Baran słyszy Saturna, być może, nawet lepiej niż Koziorożec; inna kwestia, jak odniesie się do usłyszanego. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
A kiedy przepływ wróci, średniemu Baranowi już, z reguły, nie w głowie duchowość: on nic nie widzi i nie słyszy – on galopuje, nie przeszkadzajcie mu.
A Saturn już się wyłączył – do następnej depresji. Dlatego wysoko rozwinięty Baran, mając możliwość uniknięcia depresji, i tak czasami do nich dopuszcza – by lepiej usłyszeć głos Saturna.
Sytuacja Barana. Typową (marsową) sytuacją Barana niższej oktawy jest pole bitwy z punktu widzenia zapamiętale walczących żołnierzy (z punktu widzenia generałów może to być sytuacja Lwa i Wagi). Silne włączenie Barana daje wojownikowi dosłownie nieludzkie siły i odwagę; tak podczas wojen narodowowyzwoleńczych ideał Matki-Ojczyzny staje się całkowicie namacalny (realnym przepływem).
Inny typowy (saturniczny) wariant sytuacji Barana niższej oktawy – to pole bitwy po zakończeniu walki. Tutaj na niskiej energetyce trwa kac po destrukcyjnym wykorzystaniu energii Barana.
Może ktoś zdąży wyciągnąć wnioski przed poranną trąbką – kolejnym włączeniem przepływu. Sytuacja Barana wyższej oktawy polega na triumfalnym pochodzie jakiejś energetycznej idei – powiedzmy, rewolucyjnej przebudowy przemysłu z wiatraków na silniki spalinowe lub odwrotnie, albo stworzenie komuny z ochotników, żywiących się wyłącznie szparagami i podagrycznikiem.
W każdym razie charakterystyczne cechy są takie same: czystość i szlachetność intencji, ignorowanie krytyki, brak korzeni historycznych, późniejszy spadek entuzjazmu – być może po względnie udanym początku, i na koniec – sytuacja saturniczna pod hasłem "o co walczyli, na to się nadziali". Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
Ogólnie u typowych Baranów i w sytuacjach Barana poczucie humoru jest nieobecne – albo potworne; za to bardzo śmieją się z nich otaczający. Należy pamiętać, że to, co napisano wyżej, odnosi się nie do wszystkich obszarów życia człowieka, a przede wszystkim do tych domów, którymi włada (i, w mniejszym stopniu, aspektuje) Baran i planety w nim. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
Słońce w Baranie stawia problem wolicjonalnego zarządzania przepływem energetycznym. Tutaj ogólne zadanie karmiczne Barana komplikuje się przez bezpośrednią ingerencję sił kosmicznych, których działanie na człowieka przez Słońce można porównać z działaniem śrubokrętu, obracającego śrubkę.
Dopóki człowiek nie uświadomił sobie siebie jako części ogólnego programu kosmicznego, jego indywidualna wola (w tym i świadoma) znajduje się praktycznie pod pełną kontrolą (egregora), która słabnie jedynie w przypadku świadomej i dobrowolnej współpracy.
Dlatego każdy znak, w którym stoi Słońce, odczuwa duże obciążenie od sił kosmicznych, transmitowanych przez indywidualną wolę, która, należy zauważyć, jest kierowana nie tylko przez wewnętrzny impuls woli ("mam zamiar"), ale i przez czysto zewnętrzne okoliczności.
W danym przypadku kwestia rozstrzyga się "albo-albo". Albo [Słońce] zniewala jego wolę – wtedy rytm losu jest w całości określony przez horoskop, przy czym akcent na Słońce jest minimalny. Wariant harmonijny – czysta pasywna służba, dysharmonijny – tragiczny los, zabawka w rękach obcych sił, albo człowiekowi udaje się przemyśleć i opanować swoje impulsy woli, i wtedy Baran zaczyna służyć mu wiernie i lojalnie. Zależy to od miasta zamieszkania.
(Patrz. Opis Słonecznego Barana wyżej). A zwykły Baran z uszkodzonym Słońcem w chwilach entuzjazmu rozdepcze was swoimi kopytami, chociaż całą duszą dąży wzwyż – po prostu was nie zauważył. Stopień realizacji zależy od aktywnych cech charakteru.
Francis Sakoyan. Planety w znakach Zodiaku
Oznacza początek działania, nowy cykl w rozwoju osobistym. Dewiza: inicjatywa, aktywność. Nie boją się przeszkód, działają niemal na oślep, bez osłony tyłów, pędzą do przodu, wystawiając pierś na cios.
Impuls, który przewraca wszystko na swojej drodze. Wielka przyszłość jest zapewniona. O stratach nie myślą, czasem nawet na starość. Zawsze wolą proste drogi, na okrężne nie starcza im cierpliwości. Dlatego najwyższe szczyty w życiu rzadko są osiągane, ponieważ proste drogi okazują się zbyt strome.
Energię wydają, nie żałując, jakby mieli jej nadmiar, szybko ją odnawiają, dlatego w życiu zawsze coś osiągają lub przynajmniej raz w życiu wyróżniają się z ogólnej masy.
Lekkomyślna odwaga, skoncentrowane uderzenie, tłumienie emocji i wątpliwości, niezachwiana pewność siebie, nieustraszoność. Najulubieńsze słowo Barana – "Ja". Wszystko zależy od poziomu wewnętrznego rozwoju Barana. Niektórzy potrafią bić poniżej pasa, byle tylko postawić na swoim. Ale większość Baranów ma rycerskie nastawienie, zwłaszcza jeśli zwyciężyli. Dopóki jednak przeszkoda nie jest złamana, nie znają litości, nie oszczędzając ani siebie, ani innych.
Baran nigdy nie patrzy na boki, widzi tylko to, co leży w polu widzenia. Nie da się go przekonać, po prostu nie będzie Was słuchał. Bywają i ciche wody, ale i one nigdy nie tracą celu z oczu i zawsze w końcu go osiągają.
Baran zwraca na siebie uwagę szybkością działań i bystrością. Z podwładnymi nie rozmawia, jeśli są jakieś przeszkody, może od razu zwrócić się do wielkiego szefa, by je usunąć, umie dobrze pracować łokciami dla własnego awansu, ale awansując, nie zauważa wrogów, których sam stworzył, uważając się za silnego.
Zawody wybiera niewymagające cierpliwości, stałości, podporządkowania, rozważania, przesiadywania w pomieszczeniu. W pracy płonie, nie oszczędzając się, ale jego szef musi pamiętać, że Baran może zająć jego miejsce.
Miłość dla Barana – to paląca namiętność, sam wybiera partnera i zdobywa go. Zależy to od horoskopu małżeńskiego, horoskopu zawodowego i kompatybilności z partnerem.
Początek miłości, pierwszy szturm upaja, to wiosna z letnim upałem, ale jeśli związek jest długotrwały, Baran może stać się despotą. Miłość potrwa długo, jeśli partner zdoła podtrzymać zainteresowanie, nie dając się zdobyć w całości. Zależy to od horoskopu małżeńskiego i kompatybilności z partnerem.
Barany (zarówno mężczyźni, jak i kobiety) w małżeństwie kontynuują podtrzymywanie relacji ze swoimi znajomymi, przyjaciółmi, nie zamykając się w wąskim kręgu rodzinnym. Ich dzieci nie będą słabeuszami, ale nie będą też tak silne, jak ich rodzice. Zależy to od horoskopu małżeńskiego, kompatybilności z partnerem i horoskopu dzieci.
Wady Barana – to kontynuacja jego zalet. Barany są nietolerancyjne, uparte, przeceniają siebie, brakuje im cierpliwości, są skłonne do kłótni i nie potrafią ustąpić. Powinny nauczyć się prosić o przebaczenie, być bardziej tolerancyjne wobec innych, ale nie potrafią słuchać cudzych rad, co prowadzi do trudnych sytuacji.
Mają wielu zawistników, którzy działają z ukrycia. Rany z czasem się gromadzą, ale Barany nie widzą swoich porażek, dlatego nieszczęście zawsze przychodzi dla nich niespodziewanie, świat się wali i często jest to związane z ciężkimi chorobami. Wyjście jest jedno – trzeba uczyć się cierpliwości, życzliwości, umiejętności analizowania swoich postępków.
Jesteś człowiekiem, który chętnie wychodzi naprzeciw trudnościom. Często uważasz, że trzeba brać życie szturmem, od nikogo nie zależąc, licząc tylko na własne siły, intelekt i odwagę. Wierzysz w absolutną uczciwość, dochowujesz wierności sobie, swoim poglądom i przekonaniom, nawet jeśli w rezultacie zostajesz sam.
Uczciwość, pryncypialność, pragnienie bycia sobą – oto bogowie, których czcisz. Dlatego nie współczujesz słabościom charakteru innych ludzi. Sam ponad wszystko cenisz wolność, możliwość robienia wszystkiego tak, jak Ty tego potrzebujesz.
Bardzo dobrze pracuje Ci się samodzielnie; współpraca z innymi ludźmi lub wykonywanie czyichś zadań – to nie Twój styl życia. Albo kierujesz, albo robisz coś samodzielnie.
Kochasz działanie, i gdy tylko Twoje życie wydaje się stawać przyjemne, wygodne, przytulne, rutynowe, jesteś gotów wszystko wzburzyć, zacząć coś od nowa, wszystko zmienić, "odświeżyć krew".
Rutyna i monotonia są dla Ciebie jak śmierć. Nie boisz się brać za to, czego nikt przed Tobą nie robił. I chociaż czasami patrzą na Ciebie jak na szaleńca, i tak robisz to, co dopiero później Twoi rywale spróbują przebić. Ryzykować i być wiernym swojej gwieździe – to dla Ciebie samo życie, sam oddech, sama pulsacja życia. A jeśli to niemożliwe, więdniesz lub, nie wiedząc, co robić, wpadasz w gniew.
Zaczynając działać natychmiast, jesteś impulsywny, prostolinijny, bezpośredni, pełen entuzjazmu i nie boisz się powiedzieć prosto i jednoznacznie, co myślisz. Wierzysz w siłę pozytywnego myślenia i pozytywnego działania, myślisz o sobie jako o silnej, nawet niezwyciężonej osobowości. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.
Nie lubisz chorować, nie lubisz sytuacji, kiedy musisz zależeć od innych. Sama myśl o konieczności przyznania się do ograniczoności swojej ludzkiej natury, o tym, że emocjonalna strona Twojej istoty potrzebuje uwagi, często wydaje Ci się nieznośna.
Z usposobienia jesteś w zasadzie mężczyzną, mniej zdolny do kobiecej sztuki w kontaktach z ludźmi, do postrzegania subtelnych aluzji i niuansów, do osiągania harmonii w relacjach. Często jesteś tak mocno podekscytowany własnymi zamysłami i celami, że sam tego nie zauważając, wchodzisz w konflikt z uczuciami i interesami innych ludzi. Zależy to od horoskopu małżeńskiego i miasta zamieszkania.
Jeśli nauczysz się odnosić do nich z większą uwagą, bardziej cenić ich idee, uczucia, bardzo ułatwisz życie i sobie, i innym. Twoja niecierpliwość w dążeniu do celu prowadzi do tego, że bez wyraźnej potrzeby wywołujesz wobec siebie niechęć. Przejawienie się tych cech zależy od aktywnych cech charakteru.
Źle, że czasem próbujesz osiągnąć swój cel, podnosząc głos, waląc pięścią w stół. Naucz się nie spieszyć, relaksować. Pozwól wydarzeniom toczyć się samodzielnie. Szkoda, że z powodu Twojej energicznej, niespokojnej natury rzadko Ci się to udaje.